داشتم به ذات وجودی جهان از بعد کوانتومی فکر می کردم ، وقتی در ذرات زیر اتمی همه ی ما یکسانیم و دیگه چیزی به نام شیء و جاندار و بیجان معنا نداره ... پس یک شیء هم نوعی انتخاب کرده که این شیء باشه ، یک شعور بابت چینش اتم های اون وجود داره ، اون هم داره زندگی می کنه ، کیفیت زندگیش ، حفظ شکل و انجام افسانه ی شخصیشه ...
دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
