دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
همان طور که قبلا گفتیم ، اغلب ممکن است از فکر این که یک تصمیم بزرگ بگیریم مرعوب شویم . ممکن است احساس ترس و دست پاچگی کنیم و یا از نتایج و تعهداتی که به همراه خواهد داشت به هراسیم . شاید فکر کنیم که این تصمیم گیری اقدامی برای یک بار و همیشه است و بترسیم از این که آن را درست انجام ندهیم و یا فرصت تکرار آن را نداشته باشم . اما تصمیم به سپردن اراده و زندگی مان به مراقبت خداوندی که خود درک می کنیم ، تصمیمی است که بارها و در صورت نیاز هر روز آن را تکرار می کنیم . در واقع به احتمال زیاد به این نتیجه خواهیم رسید که باید این تصمیم را دائما تجدید کنیم . و گرنه خوشنودی از خود ، بهبودی ما را به مخاطره می اندازد.
تصمیم[در فرهنگ عمید] : با عزم راسخ درصدد اجرای امری برآمدن …. این خیلی فرق می کنه با فکر کردن به چیزی ، خیال چیزی رو داشتن ، خواستن چیزی و … تصمیم یعنی حرکت کردن ! یعنی قدم در راه گذاشتن … از طرفی آنچه که می خوایم در این قدم انجام بدیم ابعاد عظیمی داره و کاری نیست که من در یک آن انجامش بدم ! چرا ؟چون باید اراده ی شخصیم رو بشناسم (که در طول دوازده قدم اتفاق می افته ) ، خدایی که درک می کنم رو بشناسم (که در مدت عمرم ادامه داره و به قول سعدی هر لحظه مرا تازه خدایی دگر استی ! ) ، در ضمن مراقبت رو درک کنم ، نقشها رو بشناسم که چی مال کیه و من کی ام و اینجا کجاست 🙂 ! پس اگه قدم سه می گفت که ما اراده و زندگیمون رو به مراقبت خدا سپردیم و بزن بریم قدم چهار ، عملی نبود …
من باید تصمیم بگیرم … اصلا شاید مهم ترین تصمیم عمرم رو بگیرم …
نگاهی به زندگیمون بکنیم … تک تک اتفاقاتی که در زندگیمون تجربه کردیم با یک تصمیم شروع شدن و زندگی من حاصل تصمیماتمه … حالا وقتشه یه تصمیم درست و حسابی بگیرم … قراره مسیر زندگی و آیندم رو با این تصمیم بسازم … پس خیلی مهمه و به نوعی محور این قدم همین تصمیمه …
تصمیم چند بخش داره … یه بخشش در ذهن من اتفاق می افته ، من انجام عملی رو می خوام ، دوست دارم ، میل دارم یا هر چی که اسمش رو می ذاریم ، بخش دوم سوخت این موشکیه که قراره هوا کنم : امید ، اعتماد ، ایمان ، صداقت ، فروتنی و از همه مهمتر تمایل … و مرحله ی سوم و گمشده در تمام زندگی من : فقط برای امروز ، عمل کردن به چیزهاییه که لازمه برای تصمیمم انجام بدم … پس تصمیم عملکرد به همراه داره !
انجام دادن قدم سوم یعنی « تصمیم گرفتن » برای شروع ، یعنی انجام عملکرد های لازم ، فقط برای امروز و به مدت تمام عمر ! اونم با عزمی راسخ
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه!
ورود به تلگرام با یاروشکن 😂
می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps
1) چرا تصمیم گیری در این قدم محور اصلی است؟
اگرچه برنامه ی NA یک برنامه ی عملی ست و صرفا به تصمیم گیری و مفاهیم تئوری ختم نمیشود لیکن دروازه ی ورود به اقدام و عمل از رهگذر ِ تصمیمات ما عبور خواهد کرد، تصمیماتی که محرک ِ آنها نه تنها بیماریِ اعتیاد و جبر ِ نهفته در آن نیست بلکه به صورتِ کاملا اختیاری و با حق ِ انتخاب گرفته میشود. به دنبال ِ تصمیم گیریِ های مفید مخصوصا تصمیم ِ قدم ِ سوم جهت، هدف و خط مشی ِ زندگی های ما افراد ِ بیمار، به سمتِ بهبودی ِ روزافزون هدایت خواهد شد.
به دنبال ِ تصمیم گیری قدم ِ سوم قطعا ما با یک سری مسئولیت ها، محدودیت ها و معذوریت ها روبرو خواهیم شد، همیشگی بودن ِ چنین تصمیمی به ما ابتکارِ عمل خواهد داد تا در برخورد با چالش های احتمالی و موارد مذکور دچار نگرانی و ترس نشویم.
بدون ِ تصمیم گیری ِ قدم ِ سوم، اقرار به ناتوانی ِ قدم اول و نادانیِ قدم ِ دوم بسانِ نطفه ای عقیم خواهد بود که بارور شدنِ آن در هاله ای از ابهام باقی خواهد ماند. تصمیم گیریِ قدم سوم به تسلیم قدم اول و امیدِ قدم دوم، معنا و مفهومی جدید خواهد داد.
سپاس از به اشتراک گذاری درک ارزشمندتون