دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
خوب جالبه که در قدمهای قبلی اول قدم رو کار می کردیم ، بعد اصول روحانی میومد ، الان برای کارکردن این قدم قبلش نیاز به فراخوانی این ابزارها داریم . فکرش رو بکنید که چه قدم مهمیه که کتاب میگه : در قدم چهار ما همه ی اصول روحانی سه قدم قبلی را فرا می خوانیم !
پس علاوه بر چیزهایی که سوال گفته حتی از اصول روحانی قدمهای دیگه هم توی این سوال بگیم … یکی یکی بریم سراغشون …
شهامت : مواجه شدن با واقعیت بیماریم ، گذشته ی پنهان شدم ، احساسات ناشناختم و خیلی چیزهایی که در ترازنامه می خوام در مورد خودم کشف کنم قطعا به یک انسان شجاع نیاز داره ! ماها با شجاعت این عمل قهرمانانه رو انجام می دیم ، کاری که بسیاری از انسانها شاید تا روزی که زنده هستن شهامت انجامش رو ندارن … اما در این مسیر ما قهرمانهای زندگی خودمون هستیم …
اعتماد : ما به برنامه و نیروی برترمون اعتماد می کنیم ، به راهنما و دوستان همراهمون هم همینطور و دست در دست هم و با کمک اصول روحانی با شهامت به دل این قدم که هنوز ازش شناخت کافی نداریم میزنیم … ما به خداوندی که درک می کنیم اعتماد داریم که هرگز دردی بیش از حد توانمون به ما نمی ده و همیشه از ما مراقبت می کنه .
ایمان : شهامت و اعتمادی که ازش حرف زدیم حاصل ایمانیه که به برنامه داریم ، اگه ایمان ارزشمند ما نبود اصلا به فکر کارکرد این قدم و شناخت خودمون و تاباندن نور آگاهی به بخشهای تاریک وجودمون نمی افتادیم .
صداقت : هیچ روشی بهتر از صادق بودن برای این قدم پیدا نکردیم ، قدیمی که از خودم می گم و به خودم می گم … قدمی که می خوام با خودم خلوت کنم و صادقانه به گذشته و خودم نگاهی بنداز … قطعا قراره حتی دروغهایی که به خودم گفتم و نقابهایی که حتی برای خودم زدم رو کنار بزنم و بذارم هوایی به سر و روم بخوره …
تمایل : کی دوست داره کارهایی که در بالا گفتیم رو بکنه ؟! فکر نمی کنم افراد زیادی باشن که اولین دور کارکرد این قدم رو با اشتیاق به اغوش بکشن ، ما یک بیماری در سرمون داریم که بخاطر اثرات شگفت انگیز این قدم وحشت زدست و قراره دستش برامون خیلی رو بشه ، قراره کلی از ابزارهاشو از دست بده و بدیهی اینه که توی سرمون فریاد بزنه نمی خوااااام ، نمی خواااای ، این قدم رو کار نکن … و اصل روحانی تمایل یعنی علیرغم هر صدایی که تو سرمه ، بدون توجه به خوشایند و ناخوشایندهام کار درست رو تسلیم وار انجام بدم …
توی سوال از فروتنی ، یعنی پذیرفتن آنکه هستم ، روشن بینی ، یعنی ایده ی اینکه شاید این قدم اون کاری رو که می گن برام انجام بده ، پذیرش ، به معنی اینکه بپذیرم که دنیا همونجوریه که باید باشه ، این من و درونم بودیم که ناسازگار بودیم و قراره در این قدم باهاش کنار بیایم … امید ، به این معنی که این قدم رو علیرغم هر حسی کار می کنیم به امید اینکه سلامت عقل بهمون برگرده و ویرانی های درونم آباد بشن و باقی اصول روحانی سایر قدمها که یادم نمیاد چیزی نگفته ، منم زیاد شلوغش نمی کنم 🙂 یادمون باشه اصول روحانی همون ابزارهایی هستن که خداوند در اختیارمون گذاشته تا باهاش پله پله با موفقیت در مسیر بهبودیمون پیش بریم ، از این ابزارها استفاده کنیم … این اصول برای ما جنگجوهای صلحجو (Peaceful Warriors) حکم سپر و نیزه و شمشیر و … رو داره ..
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه! ورود به تلگرام با یاروشکن 😂 می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps