دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
با دیدن این سوال بغض کردم . چی دارم بگم در مورد نعمت بهبودی ؟ چطور شکرگزاری می تونم بکنم در قبال چنین چیز ارزشمندی ؟ بیماری ای داشتم که همه چیزم رو گرفته بود ، من رو از تنهایی به یأس ، از یأس به مرگ راهی می کرد و خداوند هدیه ای به من داد که دروازش نجات بود و مسیرش شادی و آرامش و لذت و وعدش آزادی و انتهاش عاقبت به خیری … کم چیزیه ؟!
چطور می تونم شکرگزاری کنم که من برای نجات از یه عادت درخواست کمک کردم و خداوند کوچکترین هدیه ی مسیر عظیمی که به من داد نجات از عادتم بود! و تازه گفت حالا شروع کن به زندگی به روال من ، به روال برنامه … شروع کن به حرکت کن به سمت آرزوهات ، حرکت کن به سمت رهایی ، حرکت کن به سمت عشق ، حرکت کن به سمت آرامش ، حرکت کن به سمت من! به سمت خدایی که همه چیز رو برای تو آفرید ، تو رو برای خودش …
ببخشید عزیزانم ، وقت اینطور بحثی پیش میاد احساساتی میشم و دیگه طبق چارچوبهای سایت نوشتن برام سخته ، دوست دارم عشقش رو فریاد بزنم و ازش تشکر کنم و بگم می دونم مسیر بهبودی واقعی یعنی مسیر رسیدن به اون عشق خالص خداوند ، یعنی رسیدن به رهایی و متوقف شدن اون شیطانی که توی سرم دارم و اسمش بیماریه … یعنی حرکت به سمت آباد کردن ویرانی هایی که به جا گذاشتم ، یعنی به استخدام خداوند درومدن ، دستان خداوند شدن … یعنی به کمک خداوند کنار زدن نواقصی که دیوار حائل بین من و خداوند ، من و آرزوهام ، من و آرامش بودن ! … چه نعمتی از این بزرگتر … چطور می تونم شکر کنم ؟
اما حالا که دلم خنک شد و کلی احساساتی شدم و نوشتم درباره شکرگزاری عملی می تونم کمی بنویسم …
شکرگزاری عملی اول اینه که بدونم بابت چی دارم شکر می کنم ، یعنی داشته ی خودم رو خوب بشناسم ! تصور کن به نفر یه لامبورگینی هدیه بدی بعد بگه این جعبه که هدیه دادی عجب آینه ی خوبی داره و بابت آینه هر روز ازت تشکر کنه و صبحا برای مرتب کردن موهاش بره از آینه ی لامبورگینی استفاده کنه … خداییش چه حالی میشی ؟!
حالا بهبودی اون لامبورگینی ماست که باید بشناسیمش و با این نعمت و تمام جهاتش و میزان عظیم لطفی که بهمون شده باید آشنا بشیم تا بتونیم واقعا شکرگزاری کنیم …
دومیش اینه : تصور کنیم نعمت رو شناختم . باید زبانی شکرگزاری کنم … لامبورگینی رو بگیری و یه تشکر زبانی نکنی ، روزی یه زنگ به هدیه دهنده نزنی ، یه پیام … کم لطفیه …
سومیش استفاده کردن از نعمت بهبودی ، به کارگیری اون ، وارد کردنش به لحظاتم ، زندگی بر اساس اونه … تصور کن طرف بیاد لامبورگینی داستان رو ازت بگیره ، بشناستشم و بهش بگی می تونی باهاش چهارصد کیلومتر سرعت بری ، اینهمه امکان و آپشنم داره ، بعد هر روز فقط بشینه نگاهش کنه و بهت پیام بده مرسی بابت لامبورگینی قشنگت! حرص می خوری که حتی روشنش نکرده ، یه دور باهاش نزده !!!! خوب به جای این کادوی ارزشمند می تونست عکسشو داشته باشه اگه می خواست نگاهش کنه !!!
پس من هم باید بهبودی رو در زندگیم جاری کنم و حالشو ببرم تا شکرگزار باشم …
چهارمیش اینه در انچه دریافت کردی خساست نکنی ، کسی که کادو رو به تو داده گفته به شرطی می تونی نگهش داری که با دیگران هم به اشتراکش بذاری … چهار تا ادمی که مثل تو پیاده بودن رو سوار کنی … هر کاری می کنم مثال لامبورگینی به راحتی به این چهارمی نمی خوره 🙂 مگه اینکه بگم صاحب لامبورگینی بهت گفته به همه ی رفیقاتم از اینا میدم ، دست و دلباز باش و با من آشناشون کن … هیچی از هیچکدومتون نمی خوام مگه اینکه خوشحال و پاک و آرام باشید ! می بینید نعمت بهبودی چه نعمتیه که با مثالای زمینی تا یه جایی میشه توضیحش داد ولی وقتی کار به بزرگی و بخشندگی و عشق خدا میرسه دیگه مثال زمینی جواب نمی ده …
قدر نعمت بهبودی رو بدونیم و شکر کنیم …
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه! ورود به تلگرام با یاروشکن 😂 می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps