اول سوال کمیته ترجمه رو کار می کنیم ، بعد سوال اصلی رو 🙂
خوب رسیدیم به شناخت یک قابلیت جدید از بیماریمون ! بیماری فعال من می تونی اهداف خوبم رو هم وسیله ای برای تاخت و تاز خودش قرار بده ! ترسناکه ، نه ؟
بله ، ممکنه من هدف خوبی داشته باشم ، مثلا خدمت (تقریبا بهترین کاری که در دنیا میشناسم ) ، اما در طول خدمتم وقتی بیماریم فعال باشه و آگاه نباشم ممکنه یه گروه رو بتونم از هم بپاشم ، کلی آدم رو فراری بدم (که نتیجه ی فرار توی بسیاری از انجمن های دوازده قدمی زندان ، تیمارستان و مرگه ! ) و به تعداد زیادی آدم خسارت بزنم !
اما چی میشه که اینجوری میشه : بحث اراده ی شخصی و اراده ی خداوند وسط میاد … بیاید اول یه نگاه بکنیم ببینیم رسیدن به یه هدف چه اجزایی داره : اول خود هدف ، دوم انگیزه ی رسیدن بهش ، سوم مسیر رسیدن بهش … و پای هوای نفس و اراده ی شخصی من به هر کدوم از این سه جزء اگه باز بشه ، در راه رسیدن به هدفم باعث خسارت میشم و نتیجه ی عکس می گیرم … یعنی چی ؟ یعنی مثلا هدفم خوب باشه ، انگیزه ی درستی نداشته باشم (مثلا هدف :گرفتن خدمت ، انگیزه : تایید طلبی ، خود بزرگ بینی ، سلطه جویی و … ) یا هدف خوب ، انگیزه هم خوب ، مسیر درستی رو انتخاب نکنم (مثلا هدف خدمت : انگیزه خدمت ، مسیر : رای آوردن با تقلب ، تلاش نامتعارف برای تغییر وجدان و رأی گروه در مواردی که می خوام تغییر ایجاد کم ، پاگذاشتن روی قوانین گروه (سنتها) برای رسیدن به اهداف خوبم ) … اینها همه راههایی هست که بیماری می تونه یک هدف خوب رو ابزار تاخت و تاز خوش قرار بده ، تازه چنین مواردی خیلی خطرناک تر هست ، چون راههای بیشتری برای رفتن توی انکار در اختیارمون هست ، بیماری مثل آب خوردن می تونه فریبمون بده و خودش رو با لباس بهبودی جا بزنه !
یک جمله ی بسیار مهم رو همیشه به خاطر بسپارم :
بله دوست خوبم ، من باید مراقب تمام لحظات و اجزاء زندگیم باشم که همه جا و همه وقت در راستای خواست و اراده ی خداوند که همون اخلاق و اصولم هست عمل کنم . فکر نکنم یه جاهایی می تونم از بهبودی مرخصی بگیرم و فرمون رو دست هوای نفسم بسپارم و از هدف خوبم بعنوان توجیه استفاده از ابزار بیماری استفاده کنم … یکی از دردناکترین لحظاتم در کنار دوستانم اونجاست که می شنوم :«اینجا بهبودی آنتن نمی ده» ، به خدا بهبودی همه جا آنتن می ده همونطور که خداوند همه جا حضور داره و باید بهش اطمینان کنم … اون ایمان و اعتماد قدم دو یعنی همین که درک کنم بهبودی همه جا آنتن می ده و به بیماریم نباید اجازه بدم به بهانه ی اهداف صحیحی که مد نظر دارم ، با اراده ی شخصی و هوای نفسم بخواد من رو به اهدافم برسونه چون وقتی پای اینا وسطه ، دیگه نتیجه همیشه معکوسه و خدمت تبدیل میشه به خسارت …
*****
اومدم یه سر به این سوال در کتاب قدم زدم و باز با تعجب دیدم کمیته ی ترجمه یه دستی به سر و گوش سوال کشیده که ما بهتر متوجه بشیم !!! سوال اصلی اینجوره :
در پیگیری خواسته هایم ، آیا این احتمال وجود دارد که در نهایت کاری را انجام دهم که روی من یا دیگران تأثیر منفی بگذارد؟
خواسته های من می تونه دو نوع باشه : بر اساس خواست خداوند یا بر اساس هوای نفسم … مسیر رسیدن به خواسته هام هم در هر دو صورت می تونه دو نوع باشه ، بر اساس خواست خداوند (اصول روحانی ) یا بر اساس هوای نفسم …
در این صورت اگه خواسته از اول اشتباه باشه و از پایه بر روی هوای نفسم چیزی بخوام ، از اول تا آخرش خسارته … و اگه خواسته ی من بر اساس خواست خدا باشه ، بالا باز توضیح دادیم که حتی در این صورتم اگه مسیر رو اشتباه بریم نتیجه خسارته …
پس چه باید بکنیم … اول وقتی چیزی رو می خوام ، بهتره همون اول یه نگاه بکنم که آیا با اخلاقیات و اصول روحانیم و مسیر روحانیم (خواست خداوند ) تضادی نداشته باشه … بعد یه نگاه به نیتم از این خواسته بکنم ، آیا نیتم خدایی و درست هست … بعد نوبت مسیرم میشه که چک کنم طبق خواست خدا باشه …
حالا در سوال بعدی در مورد مسیر بیشتر صحبت می کنیم …
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه! ورود به تلگرام با یاروشکن 😂 می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps