دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
مقایسه ! یکی از نشانه های بارز در انکار بودن !و یکی از ابزارهای این وسوسه گر پنهان در درون منه …
انواع مقایسه که بیماری ازش استفاده می کنه برای اهداف مختلفش به این صورته : مقایسه ی خودم با بدتر از خودم (برای بی خیال کردنم نسبت به مشکل فعلیم ) … مقایسه ی خودم با بهتر از خودم (برای نا امید کردنم ) و مقایسه ی خودم با گذشته ی خودم (باز برای متوقف کردنم ! ) و این سوال در مورد اولین نوع مقایسست .
مثال کسی که مشکلات و بیماری خودش رو با دیگران مقایسه میکنه ، مثل کسیه که در مرداب گیر کرده و داره ذوق می کنه که خوشبختانه من تا گردن داخلم ، بغلیم تا دماغ در مرداب فرو رفته !!! و واقعیت اینه که عزیز دلم ! به خودت بیا ! تو تا گردن در مرداب گیر کردی ! خودت رو نجات بده …
اما به چه صورت در واقعیت این اتفاق برام می افته ؟ وقتی که من فعالیت بیماری ، خسارت هایی که بیماری میزنه ، مشکلاتی که برام ساخته رو شروع می کنم و با کسی مقایسه می کنم که اوضاعش از من فجیع تره ! بعنوان مثال بر اثر پرخوری من شدم 120 کیلو ! و میگم خدا رو شکر من سلامتم و اوضاعم مشکلی نداره ، فلانی شده 150 کیلو و از جاش جم نمی تونه بخوره ! (با مزست که اینجا بیماری دست به دامان شکرگزاری هم میشه ! ) ، خدا رو شکر من گاهی یه شهوترانی کوچولو می کنم ، فلانی تمام روزهاش غرق شهوترانیه … خدا رو شکر من گاهی دعوا و داد و بیداد می کنم ، فلانی تمام روزاش با جنگ و دعوا میگذره …
و اینجاست که بیماری باید بگم بسه ! و بدونم هر کجا پای مقایسه وسط اومد یعنی من شروع می کنم به نوعی از انکار … در سوالات بعدی با انواع مقایسه بیشتر آشنا میشیم ، اما طاقت ندارم که نگم .gif)
که من فقط و فقط حق دارم خودم رو با دیروز خودم مقایسه کنم و تامام 
باید به این درک برسم که بیماری من با ابزار قضاوت و مقایسه می خواد مشکلات خودم رو کمرنگ و مشکلات دیگران رو جدی نشون بده و باید بدونم که این روش ربطی به شرایط فعلی من نداره ! یعنی مثلا در مورد اون مثال بالا اگه اسیر بیماری باشم و با همین فرمون انکار پیش برم چند ماه بعد که شدم 150 کیلو ، اینجور نیست که بیماری تسلیم بشه ( که این بیماری تا لحظه ای که من رو به جنون یا مرگ و خود خود جهنم نرسونه آروم نمیشه ) اون موقع هم میگه خدا رو شکر کن اگه 150 کیلویی و مشکل داری ، توی خونه ی خودتی و فلان آپشن ها رو داری ، کسایی هستن که این شرایط رو دارن و توی بیمارستانن و بی امکانات ! و با همین فرمون تا کشتنم می تونه پیش بره …
امروزه و بعد از کارکرد این سوال مقایسه با دیگران و قضاوتشون رو بر خودم حرام اعلام می کنم ، آگاه میشم کسی که یک بیماری مزمن ، پیش رونده و کشنده همراه خودش داره که نه تنها از لحاظ جسمی ، بلکه از لحاظ روحانی می تونه قاتلش باشه و وقتی اونقدر بیماری وحشتناکه که می تونه آبرو ، شخصیت ، اعتقادات ، ارزشها ، سلامتی ، خانوادم و اطرافیانم رو هم هدف بگیره ، دیگه مسخرست که بگم خدا رو شکر که بیماری فلانی از من قوی تره !!! باید راه رو بر این بیماری ببندم و بدون بیماری من برای من به خودی خود بد و مشکل سازه …
خدایا کمکمون کن تمام تمرکزمون روی خودمون ، روحمون و بهبودیمون باشه … خدایا کمکمون کن دوربینمون تنها روی خودمون روشن باشه (اینم از اون اصطلاحات انجمنیه ) و یاری کن هر وقت بیماری با یکی از این ابزارهای انکار به سراغم اومد قلبم شروع کنه به یادآوری این سوالات …
پی نوشت : یه اخلاقی که از انجمنی بودنم نشأت می گیره و به اینجا سرایت کرده اینه که همه چیز رو خیلی خالص و تجربی میگم و سعی می کنم به گفته نام یا نوشته ی کسی رجوع نکنم ولی واقعیت امر اینه که خیلی خیلی تمایل دارم درکهام رو با جملاتی از مولانای عزیز ، کتابهای آسمانی و بزرگان تزئین کنم که هنوز در موردش تصمیم نگرفتم ، شاید جایی پایین هر درک رو جداگانه اینطور ادامه بدم …
در مورد مقایسه (قیاس) مولانا خیلی زیبا گفته :
اول آن کس کین قیاسکها نمود / پیش انوار خدا ابلیس بود
که مولانا میگه اولین مقایسه رو شیطان کرد ! که من آتیشم ، اون خاکه … قیاس خوبی من و بدی دیگران … بالابودن من و پایین بودن دیگران و عاقبتشم دیدیم …
…
وانگهی از خود قیاساتی کنی / مر خیال محض را ذاتی کنی
اینکه وقتی فرمون رو می دی دست بیماری و شروع می کنی به خود فریبی و مقایسه ها رو باور می کنی دیگه باقی دروغهایی که به خوردت می ده رو هم شروع می کنی به باور کردن …
نظرتون رو می خوام بدونم ، با این نوع پی نوشت ها موافقید یا به انتقال تجربه و درک شخصی خالی ادامه بدم ؟
عزیزم پی نوشت عالی وقتی مطلبی یا نوشته ای برای آگاهی من از بیماریم باشه خب چه اشکالی داره نوشته بشه عالی بود فدات مرسی
مهدی عزیز ، تصمیم گرفتم جهان بینی خارج از انجمنم رو بعد از پایان دوازده قدم بصورت منسجم در شاخه ای دیگه بنویسم …
لطف میکنی عزیزم
?
کاملا موافقم. خیلی از اوقات شده که میخوام روی خودم کار کنم و فردا صبحش بیماری بیدار شده و میگه تو از خیلی ها جلوتری بابا.
فلانی رو ببین داره چی کار میکنه تو خیلی بهتری….
این مقایسه ها خیلی آدم رو عقب میندازه و بعد از مدتی میبنی که هیچ کاری نکردی و نه تنها بیماری قویتر شده و تو رو به خاک و خون کشیده.
تااااااااااااااااااااااازه هیچ رشدی هم نکردی!!!!! نه مادی و نه معنوی
مطالب سایت عالی هستن امیدوارم تمام افرادی که بهش نیاز دارند و تو این فرکانس هستند به سمتش هدایت بشن.
آمین
ممنون آرام.
🌹🌹🌹