نشانه ی روز :

سوال 12 قدم سه / تفاوت بین نیروی اراده من با نیروی اراده خداوند چیست ؟

کتاب به سادگی گفته :

خواست خدا برای ما ، چیزی است که ما به تدریج از طریق کارکرد قدم ها به آن پی می بریم . اما فعلا می توانیم به نتایج ساده درباره خواست خدا که برای ما کاربرد داشته باشد بسنده کنیم . این خواست نیروی برتر است که پاک بمانیم .
خواست خدا برای ما انجام کارهایی است که کمک می کند تا پاک بمانیم ، مانند : رفتن به جلسات و یا تماس منظم با راهنمای خود.
و چقدر سادگی این کتاب رو دوست دارم ، شخصیت کتابهای انجمن برای من مثل پیرمردی مهربان و صبوره  با صدها سال سن که با لبخندی ساده منظورهای پنهانش رو برای روزی نگهداری می کنه که ما رشد کنیم وخودمون متوجه بشیم و در هر لحظه آنچه در اون لحظه نیازه رو به ما می ده … درکی که کتاب از خواست و اراده ی خداوند برای این لحظه ی من در دور اول (و همینطور همه ی دورها) میگه ساده و زیباست ، پاک بمون ، جلسه برو و راهنما داشته باشن و قدمت رو کار کن …باقی چیزها و خواست هاش خودشون اتفاق می افتن و به وقتش درکش می کنی … اما من این سوال رو می خوام با دیدگاه کمی دوازده قدمی نگاه کنم …
تفاوت اراده و خواسته های من با اراده و خواست خدا چیه ؟!
خوب باید کمی به توانایی هامون نگاهی بندازیم … دید من محدوده ، اما خداوند نامحدوده ! پس چیزی که من می خوام محدوده به شرایط ، اوضاع ، افکارم ، زمان ،مکان ، درکم ، دیدم ، امکاناتم … اما چیزی که خدا برای من می خواد به هیچکدام از اینها محدود نیست ! پس شد : اراده ی من محدود و اراده ی خداوند نامحدوده …
اراده ی من نتیجه ی دلخواهمو می خواد (که قاعدتا پای لذت هم وسطشه )  ، اما خداوند خیرم رو می خواد ! اینا خیلی با هم فرق داره … کدوم بچه ای رو دیدی که ذوق کنه که قراره درد بکشه و آمپول یا واکسن بزنه ؟! اما والدینش خیرش رو می خوان و درد یک لحظه واکسن زدن رو به خیرش که یک عمر سلامتیه ترجیح میدن ! اراده ی خداوند میلیونها برابر خیرخواهانه تره برای من …
بگذارید باورم رو (که شاید بر میگرده به درک شخصیم از نیروی برتر و شما اجباری در قبولش ندارید ) بگم : خداوندی که درک می کنم پایه و اساس این جهان رو بر خیر ، خوبی ، نور ، عشق آفریده و هر جا که اینها حضور ندارن ، قطعا من با اراده ی شخصی و هوای نفسم یه پرده روی اون کشیدم … از اولش هم خدا برای من همیشه خیرم رو خواسته و هر جا که این خیر به من نرسیده یا من عجله کردم ، یا راه خودم رو رفتم …
پس شد : اراده ی خداوند بر خیر من هست ، در صورتی که اراده ی شخصی من لذت طلب و نتیجه گراست …
دیگه چی ؟
اراده ی خداوند سازنده است و اراده ی شخصی من مخربه ! در طول قدمها متوجه میشیم هر جا پای هوای نفس و اراده ی شخصی و بیماری باشه ، یه پای ثابتش خسارت و تخریب و خراب کاریه … امکان نداره کاری رو بر اساس اراده شخصی انجام بدم و نتیجه خوب بشه … اینو باور کن و برعکسش ، اراده ی خداوند همیشه خیر و برکت همراه داره ، هر جا که حتی ظاهرش زیبا نیست ، باطن و نتیجش براساس سازندگیه و داره چیزی ساخته میشه ، رشد میکنه و خیری در هر چیزی که خدا میخواد هست (حتی اگه درک کوچک ما متوجهش نباشه ، معمولا زمان ثابت می کنه ) 
بازم ؟ خلاصه میگم و تفکر به عهده ی خودتون …
اراده ی من اشتباه پذیر و اراده ی خداوند بی اشتباه 
اراده ی من نقص پذیر و اراده ی خداوند بی نقص 
اراده ی من سست و تغییر پذیر و اراده ی خداوند بی تغییر
یه نکته رو فراموش نکنیم ، حالا که تفاوت این دو اراده و خواست رو بهتر متوجه شدیم ، آیا وقتش نیست که کمی بیشتر به خواست خداوند برای خودمون اعتماد کنیم ؟ وقتش نشده که کمی دست از اراده ی شخصی مخربمون برداریم و یه خرده تسلیم تر باشیم ؟ وقتش نشده زندگی بر اساس خواست و اراده ی خدا رو با فروتنی و تسلیم رو یه کمی تجربه کنیم ؟ چرا گفتم کمی ؟ چون در طول دوازده قدم بسیار بسیار بیشتر با خواست و اراده ی خداوند و اراده ی خودم آشنا میشیم و عجله ای نیست ، کافیه در هر لحظه به قدر درکم یک قدم پیش بذارم به سمتش ، خودش ده قدم به سمتم خواهد آمد … 
 
 
بذار با سوالات بریم جلوتر و بیشتر با سپردن آشنا بشیم …
 
خدایا دوستت دارم .
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه! ورود به تلگرام با یاروشکن 😂 می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps

Check Also

پایان قدم ششم و آغاز قدم هفتم

به لطف خدا قدم شش رو تموم کردیم، این قدم برای من مثل فروردین شد …

2 comments

  1. بسیار متشکرم از تجربیات و دانش ارزشمند شما اجرتون باالله

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *