دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی

مشارکت کلمه ایه که زیاد در جلسات دوازده قدمی استفاده میشه ، معنی تحت الفظیش میشه همون بیان احساس کردن در گروه و به عبارتی به اشتراک گذاشتن احساسات و تجربیات در گروه .  هر آنچه که در زیر می خونید مثل همیشه درک شخصی و ناقص منه و هیچ …

این هم یک نوشته ی آزاد هست ، هنوز هم نمی خوام وارد ترازنامه ها بشم تا آمادگی کامل پیدا کنیم … چون از بین ترازنامه هایی که قراره کار کنیم چهار لیست از انواع احساس داریم ( رنجش ،ترس ، احساسات ،گناه و خجالت ) ، پس ترجیح میدم …

دو بخش از کتاب هست که سوال نداره ، یکی ترازنامه که بدونیم ترازنامه اصلا چی هست و بعدی ترازنامه ای از خودمان که به ما میگه از خودمون باید تراز بگیریم … از طرفی حالا که رسیدیم اول ترازنامه ها باید نگاه شخصیم و نظرم در مورد ترازنامه ها …

در یک کلام قبل از نوشتن یک مطلب طولانی در دو خط اصل مطلب رو خلاصه کنم ، بعدش اگه دوست داشتی باقیش رو بخون ! ما در ترازنامه ی اخلاقی قراره تراز خودمون رو بگیریم ، اخلاق ما حاصل از اصول ، ارزشها و اعتقاداتمونه پس در ترازنامه ما …

توقع جامعه از من چی بود ؟ عضوی قابل قبول ، مسئول و سازنده باشم … من چی بودم ؟ عضوی بی مسولیت ، غیر قابل قبول و منفعل و مخرب ! و معلومه که همیشه با توقعات جامعه مشکل داشتم … فکر می کردم هیچوقت این قضیه حل نمیشه …

خوب ممکنه اکثرمون بگیم نه ! من با لغت اخلاقی چه مشکلی می تونم داشته باشم ؟! اما کار که از محکم کاری عیب نمی کنه ! یه کم که بریم به عقب تر می بینیم یه عمر اخلاق خوب فلانی رو توی سر ما کوبیدن … یه عمر جامعه …

سوال خیلی پیچیدست 🙂 میگه برای آنکه اطمینان حاصل کنی می توانی با مسائلی که در ترازنامه بر توآشکار می شود روبرو شوی با راهنمایت کار کن و با دیگر همدردانت صحبت کن ، اقدامات دیگری هم انجام بده :-d دو تا نکته رو بگم . اول اینکه در کتاب …