دوازده قدم درکهای شخصی آرام از دوازده قدم روحانی
پیشا نوشت ! (اینم کشف جدید ) خوب ، بعد از سه روز اومدم … گفته بودم ، بیماری اعتیاد بیماری افراط و تفریطه ! و منم مستثنی نیستم . سایت خودم رو اونقدر امن کردم که دیگه خودمم راه نمی داد و هر چی قسمش دادم که منم ، آرامِ تو ! باور نمی کرد ، می گفت تو می خوای منو هک کنی … اصن رفته بود یه گوشه ، نور میدید جیغ میزد از دست من 
مجبور شدم طی این روزها سایت خودمو هک کنم تا بتونم برگردم بهش بگم هیچی نیست و ترس های افراطی که گذاشته بودم رو بردارم …
آیا نیاز دیگران رو در نظر می گیرم ؟ من بیماری ای دارم که بدنه ای ضخیم از خودمحوری شاخ و برگ نواقصش رو نگه داشته . در گذشته اصلا مگه دیگرانی وجود داشتن ؟ من مهم ترین جزء کائنات بودم … اصلا کائنات یه من بودم ، یه خورده خرت و پرت اطرافم گذاشته بودن … پس نیاز دیگران چه معنایی داشت تا وقتی خواسته های من بود … چند حالت بیشتر نداشت … دیگران رو نمی دیدم … دیگران رو می دیدم نیازهاشون رو نمی دیدم … دیگران و نیازهاشون رو می دیدم ولی خواسته های خودم مهم تر بود … خواسته های من چی بود ؟ فرمانهایی که بیماری میداد …
چقدر درد آور میشه کسی که در حال انجام فرمانهای بیماریشه (که تک تک اونها شامل خسارت زدن به خودش و دیگرانه ) و این درد چند برابر میشه وقتی میبینی که بخاطر انجام این فرمانها پاش رو میذاره روی نیازهای اطرافیانش …
خوب این سناریو که گفتم خیلی دور از ذهنه که چنین هیولایی عجب موجود وحشتناکیه !(یاد صحنه های فیلم گودزیلا می افتم وقتی پامیذاشت روی آدما و ماشینای شهر و می رفت ! ) و گاهی با خودم میگم من که همچین آدمی نبودم … نبودم ؟ بیشتر فکر کنیم … نبودیم ؟ نیازهای دیگران چی بود ؟ دیده شدن ، آرامش داشتن در کنار ما ، حفظ آبروشون ، حفظ اعتبارشون ، امنیت مالیشون ، امنیت جانیشون هر کدوم از اینها داستانی رو یادت نمیاره ؟
بله . بیماری فعال از من موجودی با افکار تونلی و خودمحورانه میسازه که به نیازهای هیچکس و هیچ چیز توجهی ندارم و نیازهای من ارجح بر هر خواسته و شرایط دیگه ای میشه …در این شرایط (که افسار این شیطان درون بر گردنمه ) نیاز به عمل به وسوسه هام از هر چیز دیگه ای توی دنیا مهم تر میشه و هر کس و هر چیز که کنار من باشه خسارت می خوره … و حالا این داستان چه تاثیری در روابطم داره ؟ اطرافیان من رو تبدیل کرده به انسانهایی ترسیده یا وحشت زده ، رنجیده خاطر و کسانی که دیگه اعتمادی به امنیت در کنار من ندارن ، هر کس تونست کلاهش رو سفت گرفت و فرار کرد و هر کس که موند دردکشید و طاقت آورد .
امروز چطور ؟ بذارید امیدوارتون کنم … امروز من یاد میگیرم که نیازهای دیگران رو در کنار نیازهای خودم ببینم ، آنالیز کنم ، در ترازوی روحانی ام قرار بدم (در قدمهای بعد متوجه میشید در باره چه ترازویی صحبت می کنیم … ترازویی که هر چیز رو با خواست خداوند می سنجیم ) و بهشون احترام بذارم . مهم تر از اون اینه که امروز عشق وارد زندگیم شده و با عینک عشق مفهومی زیبا به نام فداکاری در زندگیم جا پیدا کرده … یعنی گذشتن ازبعضی نیازهام در راه خواست خداوند …
فراموش نکنیم از اونور بوم نیافتیم و نیازها یا خواسته های دیگران رو بی جهت یا برای اهداف بیماری مثل تایید طلبی و … بر نیازهای خودم ترجیح ندم که اینم خودش کار بیماریه !
و اینکه کتاب یه آگاهی جدید بهم داد … آرام … هر وقت که دیدی داری پا میذاری روی نیازهای دیگران تا به خواسته هات برسی ، هر وقت که دیگران بخاطر همچین مسائلی ازت دلگیر شدن … حواست رو جمع کن که غیر قابل اداره شدی … یعنی بیماریت فعاله …
تمام نوشت : خبری از نظرات نیست
کانال تلگرام مسیر آرامش، دوازده قدم آرام: این روبرو کلیک کنید شاید باز شه! ورود به تلگرام با یاروشکن
می تونید در تلگرام این رو سرچ کنید : aram12steps
واقعا با اون مهدی که بیماری از من ساخته بود اونی که میتونست از کنارم در رفت و جونشو نجات داد ولی بیچاره زن بچه پدر مادر خواهر در کل اونایی که نتونستن برن موندن درد کشیدن تحمل کردن
خدارو شکر که هرچی اطلاعاتم از این بیماری بیشتر میشه زندگی میکنم اجازه میدم دیگران هم زندگی کنن نشم مثل اون کسی که توی قایق نشسته و زیر پای خودشو سوراخ میکنه و بعدشم بگم به کسی ربطی نداره زیر پای خودمه
ممنونم آرام جان
شکر
آرام جان قسمت دوم متن انگلیسی رو لحاظ نکردی. بی ملاحظه گی ! در نظر نگرفتن نیاز دیگران یعنی اند بی ملاحظه گی.
Live and let live. زندگی کن و بگذار زندگی کنند سر نکش تو زندگی دیگران و نذر کسی سر بکش تو زندگیت
سپاس از حضور و نظرتون.